Na facebooku deweloper ADBUD promuje swoją inwestycję w Wilkszynie hasłami o „rodzinnym szczęściu” i „życiu blisko natury”. Brzmi pięknie – kto z nas nie chciałby mieszkać w zielonym zakątku, otoczonym lasem, a jednocześnie z szybkim dojazdem do miasta? Problem w tym, że za tymi słowami stoi rzeczywistość, której wielu wolałoby nie zauważać.

Wokół „Leśnego Zakątka” rozciągają się dziś jeszcze pola i niezabudowane działki. To właśnie ta przestrzeń, ten oddech natury, nadaje sens obietnicom spokoju i bliskości lasu. Ale spójrzmy prawdzie w oczy – ADBUD nie po to zaczyna inwestycję, żeby na jednym osiedlu poprzestać. Każdy kolejny dom, każda „kameralna zabudowa bliźniacza” to krok bliżej do całkowitego zabetonowania okolicy.

Wilkszyn – jeszcze niedawno spokojna, zielona miejscowość pod Wrocławiem, idealna dla tych, którzy uciekali od miejskiego zgiełku. Ptaki śpiewały, dzieci biegały po podwórkach, a sąsiedzi znali się po imieniu. Ale wtedy na scenę wkroczył AD… BUD.

Developer, który najwyraźniej uznał, że najlepiej „poprawić” okolicę, zamieniając ją w gęsto zabudowaną dżunglę bloków i bliźniaków, w której jedyne, co rośnie, to liczba samochodów na metr kwadratowy.

Beton, beton i jeszcze raz beton

Zielone przestrzenie? Cisza i spokój? To relikty przeszłości. Teraz priorytetem jest maksymalne upchanie jak największej liczby budynków na jak najmniejszej działce. „Komfort mieszkańców” najwyraźniej oznacza widok na okno sąsiada oddalone o trzy metry i poranne budzenie przez odgłos betoniarki.